OGGEND KOERANT

© Breeze Vincinz

Dit is nie voëls wat verbyvlieg nie

Dis die oggendkoerant

van twee dae gelede

Soos my optrede is

nie die gevolg of gevolg van nie

'n lang opgeswelde ego

maar oorblyfsels van 'n onmiddellike pyn

As jy hulle sou eis, wie sou die skuld kry

In hierdie stad is ons versprei

Ons kommunikeer net

deur ons verkeersknope

Dit is hierdie onbeskaafdheid

my verslawings en jou keuses

dit sal nie definieer wie ek is nie

En my woordeskat is die singe op die ete

As ek nie kan brand as ek skryf nie, hoe de fok kan ek dan voel?

En wat sou van my word?

Wat sou van jou word?

Hoe kan ons egtheid konstrueer

As ons nie die gereedskap het nie

En dit is ons kinders volgende aan die beurt

Ons het nie sterre bo ons nie

Slegs laagvliegende vliegtuie

Laat ons alleen

Ons kan nie bekostig om zen te wees nie

Slegs passiewe aggressiewe

met beller-ID selfone

Ons is soveel meer as die som van ons dele

Daar is reënboë wat buite ons kuns bestaan

Daar is geskiedenisse van liefde

en melk en heuning

wat voor ons geaardheid is

Daar is toekoms van passie

wat buite geld bestaan

wat aan jou missie sal voldoen

Dit is net die oggendkoerant wat verby die venster vlieg

Dit is net die oggendkoerant van twee dae gelede

En wat julle geleer is om voëls te wees, is hol

Dit is net 'n dors wat jy gekondisioneer is om te sluk

En wat gaan van jou word

En wat gaan van my word

En waar anders kry ons ons kennis

as dit op die enigste vrugte aan die boom is?

En wat voer ons ons kinders omdat hulle volgende in die ry is